Dziennik Kowalskiego 4

 17 kwietnia
10.45
-Powiedzcie mi proszę, dlaczego go ze sobą zabieramy?-spytał Szef.

-Bo jestem czarujący!!!-krzyknął Julian.

-Nie, zabieramy cię dlatego, że nie chce, żebyś zniewolił swoją głupotą moich ludzi!-oświadczyła Valerii.

-To dlaczego ty jedziesz?-Szeregowy pytająco przekrzywił dziobek.

-Ponieważ chcę poźnać wroga od podszewki. A gdzie lepiej, niż w miejscu, gdzie codziennie przychodzą?

Kowalski kochał wiedzieć wszystko o wszystkim, ale przy Valerii zawsze czuł się jak ostatni głupek.

Marlenka powinna za chwile przyjść. Małe lemurki przyczepiły się do niej jak rzep do psiego ogona. Zakładały jej na głowę wianki z tropikalnych kwiatów i ogólnie traktowały jak księżniczkę.

Kowalski pomyślał, że może to być swoisty rytuał pożegnalny. Był tego już w stu procentach pewny, gdy potraktowały tak cała resztę po kolei.

12.54

Valerii rzuciła Rico mordercze spojrzenie, gdy ten wyrzygał na nią trzy sandacze.

-No dzięki! Teraz śmierdzę rybą!!!

-Pachniesz wprost przecudnie!-stwierdziła Marlenka-Słodziutko, normalnie do zjedzenia!

-Aha!-poświadczył Rico, oblizując dziób.

Lemurzyca odsunęła się z nie tęgą miną.
18 kwietnia

Żeby wyjaśnić całą sytuacje trzeba najpierw posłuchać o czym lemury rozmawiały dziś rano. (Z wyjątkiem Valerii, ona siedziała u pingwinów).

-Wiec Mourise. Posłuchaj swojego przystojnego króla. Mort nie może przeszkadzać nam na randkach z muzyczkami z Brooklyn'u.-stwierdził król-Dlatego, gdy ja będę sobie bezpieczny czekał za bramą zoo, ty wrzucisz Morta do pingwinów śmierdzacych i pobiegniesz dalej do mnie. Następnie razem pojedziemy podziemnym rydwanem na Brooklyn!

-Mówi się metro, wasza wysokość.-zauważył sługa, co prawda twierdził iż plan się nie powiedzie, ale w końcu " król Julian, ma zawsze racje" jak to twierdzi (nie)zależny ekspert.

8.50 (nie tak tajna) baza pingwinów

-Jeszcze chwile, jeszcze sekundę...-mówił uspokajająco Kowalski.

-Auuaaa! Przestań!-krzyknęła Valerii.

-I już.-oświadczył pingwin, wyjmując igłe z przedramienia lemurzycy-Pobieranie krwi nie jest takie złe.

-Jeszcze raz się do mnie zbliżysz i po tobie!-warknęła.

-Kowalski, mamy inwazje lemurów w bazie!!!-krzyknął Szef-Aaaa, igła!!!

Kowalski szybko schował strzykawkę do pudełka.

9.02

-Byłem piłką bejsbolową!-oświadczył Mort.

-Pytanie co z nim zrobimy.-stwierdził Szef.

Wszystkie oczy powędrowały w kierunku Valerii.

-Nie, nie!!!-protestowała.

-Król Julian nie pozwolił mi tknąć stopy. A dzisiaj mam urodzinki.

9.07

Valerii wyjątkowo zgodziła się zając Mortem, gdy Szeregowy przekonywał ich do urządzenia lemurowi imprezy urodzinowej.

9.07 (w zoo na Brookly'ie)

-Jesteśmy.-oświadczył król-Tylko gdzie lemurzyce?

-Lemurzyc, to ja tutaj nie widzie, ale są pingwinice.

-One pewnie, bezczelnie porwały te śliczne muzyczki. Biedactwa są teraz pewnie skrępowane w niewoli, a te ptactwa używają ich playback'u! Musimy je uratować!

10.15 Zoo w Central Park'u

-Szef natomiast poroznosi zaproszenia oświadczył Szeregowy, który okazjonalnie nimi dowodził.

Zdążył już Kowalskiemu przekazać zadanie wykonania prezentu. Rico natomiast zajmował się pirotechnikom. Dziewczyny, Marlenka i Valerii, były odpowiedzialne za katering.

-To hańbiące zajęcie dla dowódcy!-stwierdził Szef.

-W takim razie, niech Szef zajmie się dekoracjami.

-Daj te zaproszenia.-Skipper wyrwał Szeregowemu kartki z ręki.

10.37

Robot jest gotowy. Kowalski zdarzył pokryć go guma i obszyć futrem (sztucznym oczywiście).

Aktualnie sprawdzał, czy wszystko w porządku działa.

-Czy to minilermur z przerośniętymi stopami?-spytała Valerii, gdy tylko weszła do warsztatu.

-Aha.-potwierdził-Mort tak je uwielbia...

Królowa wybuchnęła śmiechem.

-Dodaj koronę na głowę.

-Już tutaj jest.

Kowalski nałożył koronę na głowę minilemura.

-Jest taka sprawa...-zaczęła Valerii-Chodzi o Szeregowego. Trochę z nim rozmawiałam i oglądałam nagrania z waszych kamer. Sadzę, że byłby świetnym naukowcem i jeszcze lepszym żołnierzem, gdybyście przestali traktować go jak dziecko. Może jeszcze czasami się tak zachowuje, ale nie jest młodym, na którego trzeba nieustannie uważać, tak jak Mort.

-Z czymś takim to do Szefa, a nie mnie.

-Ale jeśli ty zaczniesz traktować go poważniej, to Skipper też.

-Skipper mnie również nie traktuje poważnie.-zawsze mu przerywał na jego pomysły liczył tylko w czasie misji.

-Traktuje.-oświadczyła Valerii-Po prostu, dla niego mówisz po chińsku. Mam racje. Kobiety i uczucia idą w parze. Wiec mam racje.

11.13

Wszyscy szybko zebrali się na dachu bazy. Naprzeciwko nich stali Mourise i Julian, trzymani przez cztery pingwinice.

-Czy to wasze?-spytała ta z doczepionymi blond piórami.

-Niestety tak. Ale możecie sobie wziąć.-oświadczył Szef.

Najdziwniejsza, z dziobem nasmarowanym czarna pasta i różowymi podczepianymi prychnęła.
-Chyba śnisz! @#$%@#!!!
-Pink! Słownictwo!-krzyknęła ta z niebieskimi piórami.
-Kim?-spytał Kowalski.
-Koko!!! Jak miło cię widzieć!!!-podbiegła i przytuliła go-Jak tam projektowanie mody?
Pingwin zaczerwienił się, czując na sobie spojrzenia reszty towarzyszy.

C.D.N.